(පතුළ නොපෙනෙන අඳුරු හෙල් මුවට)
යෙහෙන් ඉහලින් මැනවින් කරන ලද
සුමුදු සුදු වන් ඝන
සේද වලා පට මත හිඳ
හමනා සිහිල් මඳ පවනින් මන්මත්ව
තුටින් පා තබනෙම්
වැයෙනා සිහින් ගීත රාවෙට......
වලා පට විහිද ඇත ක්ෂිතිජ ඉම තෙක් දුරට
ඉතින් මින් පිටවෙන්න තටු සොයන්නෙම් කුමට?
.............................කාලය ගතවෙයි..............................................
අහා!
ඇයි මට මෙතෙක් නොදැනුනේ
හමනා සිහිල් මඳ පවනට මුසුව
දිනෙන් දින,
පැයෙන් පැය,
කෙමෙන් තුනී වී යන වග
මා ඇලුම් කළ "මගේ"
සොඳුරු "ඝන" වලා පට?
This comment has been removed by the author.
ReplyDelete